Nasz ośrodek w ramach codziennych zajęć z podopiecznymi oferuje nie tylko sesje z psychologiem, logopedą czy fizjoterapeutą, ale zapewniamy też cykliczne spotkania w ramach dogoterapii oraz hipoterapii.
Hipoterapia jest powszechnie znaną metodą wspomagającą nie tylko sprawność ruchową dziecka ale również emocjonalną i społeczną. Oparta jest na pracy dziecka ze specjalnie przygotowanym koniem, odbywającą się pod opieką doświadczonego terapeuty.

Dla dziecka z autyzmem, hipoterapia jest wspaniałą metodą wspomagającą i uzupełniającą.  Sesje terapeutyczne w tym przypadku to nie tylko tzw. gimnastyka lecznicza na grzbiecie konia. Przede wszystkim kontakt z koniem sprawi radość autystykowi i wzbogaci jego świat o nowe, pozytywne doznania

Jak hipoterapia poprawia funkcjonowanie dziecka z autyzmem?
- podnosi ogólną sprawność
- normalizuje napięcie mięśniowe
- poprawia koordynację i równowagę
- stymuluje i normalizuje czucie głębokie i powierzchniowe
- następuje wzrost motywacji i akceptacji procesu terapeutycznego
- zwiększa poczucie własnej wartości
- stymuluje odbiór wrażeń zmysłowych
- poprawia percepcję wzrokową i słuchową
- stymuluje uwagę, pamięć i mowę
- rozwija nowe umiejętności
- rozwija pozytywne relacji

W jaki sposób Hipoterapia przyczynia się do poprawy stanu zdrowia dzieci z autyzmem?

Zajęcia hipoterapeutyczne podnoszą ogólną sprawność, normalizują napięcie mięśniowe, poprawiają równowagę i poczucie rytmu, lepsza staje się orientacja w schemacie własnego ciała oraz orientacja w przestrzeni, zwiększa się poczucie własnej wartości, poprawie podlega funkcja patrzenia, słyszenia, myślenia, zwiększają się parametry procesów uwagi i pamięci. Rośnie poczucie aktywnego oddziaływania na otoczenie. Dziecko korzystające z Hipoterapii postrzega środowisko jako bardziej przyjazne, stąd i relacje społeczne stają się bardziej satysfakcjonujące.

Znany trener koni Monty Roberts - twórca niekonwencjonalnej metody tresury, bezkonfliktowego ujeżdżania konia poprzez  wzajemne "połączenie" twierdzi, że konie też są autystyczne. Tak jak autystycy nie lubią kontaktu wzrokowego. Konie źle znoszą, gdy podchodzi się do nich na wprost. Nie lubią dzielić się z innymi swoją przestrzenią życiową. Może dlatego dzieci autystyczne i konie, tak świetnie się rozumieją, a dzieci bardzo szybko zaprzyjaźniają się ze "swoimi" końmi. Nawiązywanie relacji ze zwierzęciem może przenieść się na dobry kontakt  z terapeutą, a dalej z innymi ludźmi.